Moje dziecko się masturbuje

Zdecydowałam się właśnie na ten temat wpisu, ponieważ niemal na każdej konsultacji słyszę od rodziców: „moje dziecko się masturbuje”.

Onanizm dziecięcy nie musi jednak oznaczać niczego złego.

W wieku 3-6, 7 lat (okres średniego dzieciństwa) ciekawość poznawcza dziecka i jego dojrzałość do nawiązywania kontaktów z rówieśnikami, ale również z dorosłym, skutkuje zainteresowaniem cielesnością swoją i innych.

M. Beisert wyodrębniła 3 rodzaje masturbacji dziecięcej:

1. Masturbację rozwojową- schemat stymulacji zwykle jest taki sam. Funkcją tej masturbacji jest osiągnięcie przyjemności i odprężenia. Masturbację rozwojową uznaje się za typową aktywność dla dzieci w wieku przedszkolnym. Jest ona rozwojowa.
2. Masturbację eksperymentalną- przyczyną eksploracji jest ciekawość dziecka. Dziecko zaczyna poddawać ciało eksperymentom. Od samego dotyku okolic genitalnych może przechodzić do stymulacji przedmiotami. Jak wskazuje nazwa „eksperymentalna” ten rodzaj stymulacji nie ma powtarzalnego charakteru.
3. Masturbację instrumentalną- ten rodzaj stymulacji może służyć rozładowaniu napięcia, ukojeniu lub zwróceniu uwagi. Ogólnie może być sygnałem, że w życiu dziecka istnieje jakiś problem:
   – dziecko może masturbować się, bo jest to jego sposób na rozładowanie złości lub poradzenie sobie z lękiem,
   – dziecko może w ten sposób sygnalizować np. przemęczenie,
   – może być sposobem poszukiwania uwagi ze strony innych osób,
   – może być sygnałem problemów zdrowotnych.

Masturbacja, mimo iż jest zachowaniem naturalnym, wymaga obserwacji. Zanim odpowiednio zareagujesz zadaj sobie pytania o przyczynę zachowań masturbacyjnych u Twojego dziecka:

1. Jaki rodzaj masturbacji może przejawiać moje dziecko?
2. Czy przyczyną zachowań masturbacyjnych mogą być problemy zdrowotne?
3. Czy masturbacja jest odpowiedzią na zaburzenia sensoryczne?
4. Czy masturbacja nie utrudnia dziecku codziennego funkcjonowania: bawić się, uczyć?
5. Czy masturbacja odbywa się w miejscu intymnym?
6. Czy masturbacja jest odpowiedzią na trudną sytuację w jakiej znalazło się dziecko?
7. Czy masturbacja jest sposobem na radzenie sobie ze złością, lękiem?

Po analizie zachowań masturbacyjnych twojego dziecka możesz odpowiednio zareagować.

Oto kilka propozycji reakcji w zależności od danej sytuacji:

1. Nie zawstydzaj dziecka.
2. Nie definiuj masturbacji jako „złe zachowanie”.
3. Zadbaj, aby dziecko miało zapewnione poczucie intymności.
4. Nie stosuj siły wobec dziecka.
5. Porozmawiaj z dzieckiem, unikaj krzyku.
6. Możesz zaproponować inną aktywność.
7. Jeśli masturbacja pojawia się często, odruchowo i masz wrażenie, że dziecko nie panuje nad własnym zachowaniem skorzystaj z konsultacji lekarskiej (w celu wykluczenia infekcji) a później psychologicznej i/lub seksuologicznej.

Bibliografia:

• Brzezińska A., Appelt K., Ziółkowska B. Psychologia rozwoju człowieka. GWP 2015.
• Namysłowska I. (red.) Psychiatria dzieci i młodzieży. PzWL 2012.
• Piotrowska K. Rozwój seksualny dzieci. Wydawnictwo Natuli 2018.

#magdalenamarkowska #psycholog #dziecko #rodzic